சூளாமணி, 1-25 முதல் பாகம் முற்றிற்று.

   விசய திவிட்டர்கள் முல்லைநிலங்கடந்து மருதனிலம் எய்துதல்

வேரல்வேலி மால்வரைக் கவானின் வேய் விலங்கலிற் சாரன்மேக நீர்முதிர்ந்து தண்டளந்து ளித்தலால் மூரல்வா யசும்பறாத முல்லைவிள்ளு மெல்லைபோய் நீரவாளை பூவின்வைகு நீள்பரப்பு நண்ணினார்

793

விசயன் மருதநிலத்தின் மாண்புரைத்தல்

புதுநாண் மலர்விண் டுபொழிந்த திழியு மதுநா றுபுனன் மருதத் தினைமற் றிதுகா ணெனவின் னனசொல் லினனே விதுமாண் மிகுசோ திவிளங் கொளியான்

794

அயலோ தமிரட் டவலம் பொலிநீர் வயலோ தமயங் கமயங் கவதிர்ந் தியலோ தையிளஞ் சிறையன் னமெழக் கயலோ டியொளிப் பனகாண் கழலோய்

795

வளவா சநிலப் பலவின் சுளையு மிளவா ழையினின் னெழிலங் கனியும் களமாங் கனியின் றிரளுங் கலவிக் குளமா யினயோ சனை கொண் டனவே

796

வனமா வினிருங் கனியுண் டுமதர்த் தினவா ளையிரைத் தெழுகின் றனகாண் கனவா ழைமடற் கடுவன் மறையப் புனவா னரமந் திபுலம் புவகாண்

797

வளமா நிலையே திமருப் பினிட விளவா ழைநுதிக் கமழ்தே னொழுகிக் குளமார் குளிர்தா மரைக்கொண் டநகைத் தளவா யுகுகின் றனகாண் டகவோய்

798

இவைசெந் நெலிடை கருநீ லவன மவையந் நெலிடை கழுநீ ரழுவ முவையொண் டுறைவிண் டொளிவிம் முநகு நகைவென் றனதா மரைநாண் மலரே

799

கழையா டுகரும் பினறைக் கடிகைப் பொழிசா றடுவெம் புகைபொங் கியயற் றழையோ டுயர்சோ லைகடாம் விரவி மழையோ டுமலைத் தடமொத் துளவே

800

இதுமுதல் 5 செய்யுள் ஒரு தொடர், மருத நிலத்தை ஒரு மகளாக உருவகித்தல்

கருநீ லமணிந் தகதுப் பினயற் கருநீ லமணிந் தனகண் ணிணைகள் கருநீ லமணிக் கதிர்கட் டியெனக் கருநீ லமணிந் தகருங் குழலே

801

வளர்செங் கிடையி னெழில்வைத் தநுதல் வளர்செங் கிடையி னொளிவவ் வியவாய் வளர்செங் கிடையின் வளையா டும்வயல் வளர்செங் கிடைமா மலர்மல் குசிகை

802

வயலாம் பனெறித் தவகைத் தழையன் வயலாம் பன்மிலைத் தவடிச் சவியன் வயலாம் பன்மலிந் தபரப் புடையன் வயலாம் பன்மலர்த் தொகைமா லையினாள்

803

வளர்தா மரையல் லிமலர்த் தியகை வளர்தா மரையல் லிமயக் குமொளி வளர்தா மரையல் லிமகிழ்ந் தனள்போல் வளர்தா மரையல் லிவனத் திடையாள்

804

நளிர்வார் கழலாய் புகழ்நா டிநயந் தொளிர்வார் குழலா ளொருமா தவளு ளுளர்வார் கனியும் மதுவுந் தெகிழத் கிளர்பார் வையுறக் கிளர்கின் றதுகேள்

805

மதிகா ணநிமர்ந் தமதிற் சிகர நுதிமா ளிகைமேல நுடங் குகொடி கதிரோ ணொளிமாழ் கவெழுந் துகலந் ததுகா ணமதா ரொளிமா நகரே

806

அறவே தியரா குதியம் புகையார் உறவே திகைவிம் மியவொண் புறவ நிறவே திகைமீ துநிமிர்ந் தபொழிற் புரவே திகையே றுவகாண் புகழோய்

807

விசய திவிட்டர் போதனமாநகர் புகுதல்

இன்னன விளையவற் கியம்பு மெல்லையுட் பொன்னக ரடைந்தனர் பொழுதுஞ் சென்றது நன்னக ரிரைத்தது நரன்ற வின்னிய மன்னவ குமரரும் வறுமை நீங்கினார்

808

இளங்களிக் குஞ்சர மிரட்டித் தாயிரம் துளங்கொளிக் கலினமாத் தூளி யெல்லைய வளங்கெழு குமரரை வலங்கொண் டெய்தின அளந்தறிந் திலமகன் படையி னெல்லையே

809

துன்னிய துணரிளந் தோன்றி மென்கொடி மன்னிய வனத்திடை மலர்ந்து நீண்டபோற் கன்னியர் கைவிளக் கேந்தக் காவலன் பொன்னியல் வளநகர் பொலியத் தோன்றினார்

810

காவியங் கருங்கணார் கமழ வூட்டிய வாவியங் கொழும்புகை தழுவி யாய்மலர்க் கோவையங் குழுநிலை மாடம் யாவையும் பாவிய பனிவரைப் படிவங் கொண்டவே

811

மல்லிகை மனங்கமழ் மதுபெய் மாலையு முல்லையம் பிணையலு மொய்த்த பூண்கடை எல்லியங் கிளம்பிறைக் கதிர்கள் வீழ்ந்தன தொல்லையங் கடிநகர் துயில்வ போன்றவே

812

பயாபதி மக்களைத் தன்பால் அழைத்தல்

செம்பொன்மா மணிநகர்ச் செல்வ வீதியுட் கொம்பனா ரடிதொழக் கோயி லெய்தலு நம்பிமார் வருகென நாறு நீரொளி அம்பொன்மா மணிமுடி யரச னேயினான்

813

விசய திவிட்டர்கள் தந்தையை வணங்குதல்

அருளுவ தென்கொலென் றஞ்சி செஞ்சுடர் இருளுக வெழுந்ததொத் திருந்த கோனடிச் சுருளுறு குஞ்சிக டுதையத் தாழ்ந்தனர் மருளுறு மனத்தினன் மன்னன் னாயினான்

814

பயாபதி மக்களைத் தழுவுதல்

திருவரை யனையதோட் சிழ்ருவர் தம்மையக் கருவரை யனையவெங் களிதல் யானையா னிருவரும் வருகென விரண்டு தோளினு மொருவரை யகலத்தி னெடுங்கப் புல்லினான்

815

மானவா மதகளிற் றுழவன் மக்கடந் தேனவாஞ் செழுமலர் செறிந்த குஞ்சியுட் கானமா மலர்த்துகள் கழுமி வீழ்ந்தன வானவாந் தடக்கையான் மகிழ்ந்து நோக்கினான்

816

என்னைநும் மீரலர்க் குஞ்சி தம்முளித் துன்னிய வனத்துக டுதைந்த வாறென மன்னவ னருளலு மகர வார்குழை மின்னிவர் மணிக்கழல் விசயன் செப்பினான்

817

விசயன் தந்தைக்குத் திவிட்டன் அரிமாவினை அழித்தமை விளம்பல்

போற்றநம் புறணிசூழ் காடு பாழ்செய்வான் சீற்றமிக் குடையதோர் சீயஞ் சேர்ந்தது வேற்றுவன் றமர்கள்வந் துரைப்ப வெம்பியிவ் வாற்றல்சா லடியன்சொன் றதனை நீக்கினான்

818

பயாபதியின் கழி பேருவகை

யானுமங் கிவனொடு மடிக ளேகினேன் வானுய ரிமகரி மருங்கி லென்றுபூந் தேனுய ரலங்கலான் சிறுவன் சொல்லலுந் தானுயிர் தளிர்ப்பதோர் சவிய னாயினான்

819

சுடரொளி மிகுசோதி சூழ்கழற் காளை மார்தம் அடரொளி முடிமன்ன னேவலா னாய்பொன் னாகத் தொடரொளி சுடர்ஞாயிற் சூளிகை சூழு நெற்றிப் படரொளி நெடுவாயிற் பள்ளிபம் பலங்கள் சேர்ந்தார்

820

சூளாமணி முதல் பாகம் முற்றிற்று.

நீலகேசி-39

326	உய்யக் கொள்வ னெனச் சொல்லி யுள்ளத்தாற் கையிற் காட்டல் கரவுள தாமெனிற் பொய்சி தைத்ததென் சொல்லிப் பெயர்ந்துரை பொய்யு ரைத்தில bனன்றல் பொருந்துமோ.

327	கொல்வினை யஞ்சிப் புலால் குற்ற மென்பதை நல்வினை யேயென நாட்டலு மாமென்னை வில்லினை யேற்றிநும் மெய்ம்மை கொளீஇயது சொல்லினை யாதலிற் சொல்வன் யானே.

328	புத்தர்கட் பத்தியிற் போதி மரந்தொழிற் புத்தர்கட் பத்தரை யேதொழு புத்தர்கட் பத்தியை யாக்கு மதுவெனிற் (பற்றிய) பத்தங் குடைசெருப் புந்தொழு பாவீ.

329	ஆங்கவர் போல வருள்செய் பவர்களை நீங்குமி னென்பது நீர்மை யெனினது வீங்கிதற் கெய்தா விடினிலை போதிக்கும் தீங்கே நுமர்செய்கை தேரமற் றென்றாள்.

330	பல்லுடை யான்றன்னைப் பண்டுகண் டேத்தினுந் தொல்லுரை கேட்டுறுப் பேதொழு தாலும்பி னல்வினை யாமென்று நாட்டுதி யாய்விடிற் கொல்வதுந் தின்பதுங் குற்றமற் றென்னாய்.

331	ஏத்தின ரேத்துக வென்றிறை போல்வன பாத்தில பைம்பொற் படிமைசெய் தாலவை யேத்துநர் பெய்தவ ரெய்துவ நன்றெனில் வீத்தவர் தின்பவர் வெவ்வினைப் பட்டார்.

332	வெற்றுடம் புண்பதும் வேலின் விளிந்தவை தெற்றென வுண்பதுந் தீமை தருமென்னை யொற்றைநின் றாடுணை யூறு படுத்தவட் குற்றமன் றோசென்று கூடுவ தேடா.

333	பிடிப்பது பீலி பிறவுயி ரோம்பி முடிப்ப தருளது போன்முடை தின்று கடிப்ப தெலும்பதன் காரண மேனி தடிப்பத லாலரு டானுனக் குண்டோ.

334	ஆட்டொரு கான்மயிற் பீலி யுகமவை ஈட்டுதல் போலுதிர்ந் துக்க விறைச்சியைக் காட்டியுந் தின்னுங் கருத்திலை நீ தசை வேட்டுநின் றேயழைத் தீவினை யாளோ.

335	மானொடு மீனில மன்னு முடம்பட லூனடு வாரிடு வாரை யொளித்தலிற் றானடை யாவினை யாமென்ற றத்துவந் தீனிடை நீபட்ட தீச்செய்கை யென்னோ.

336	குறிக்கப் படாமையிற் கொல்வினை கூடான் பறித்துத் தின்பானெனிற் பாவமாம் பூப்போற் செறிக்கப் படுமுயிர் தீவினை பின்னு நெறிக்கட் சென்றாறலைப் பாரொப்ப னேர்நீ.

337	விலையறம் போலு மெனின்வினை யாக்க நிலையுமீ றென்பது நேர்குவை யாயின் வலையினின் வாழ்நர்க்கும் வைகலு மீந்தாற் கொலையென்றும் வேண்டலன் றோகுண மில்லாய்.

338	நும்பள்ளிக் கீபொரு ளாலுணர் வில்லவ ரெம்பள்ளி தாஞ்சென் றெடுப்ப வெனினது கம்பலை யாம்வினை யில்கறிக் கீபொருள் செம்பக லேகொலை யாளரிற் சேரும்.

339	நாவின்கண் வைத்த தசைபய னேயென வேவினை நீயுமற் றின்பம· தாதலிற் றேவன்கண் வைத்த சிரத்தை செயலன்று தூவென வெவ்வினை யைத்துடைத் தாயால்.

340	கன்றிய காமந்துய்ப் பான்முறைக் கன்னியை யென்றுகொ லெய்துவ தோவெனுஞ் சிந்தையன் முன்றினப் பட்ட முயன்முத லாயின நின்றன வுந்தின நேர்ந்தனை நீயே.

341	தூய்மையி லாமுடை சுக்கில சோணித மாமது போன்மெனி னான்முலைப் பாலன்ன தூய்மைய தன்றது சொல்லுவன் சோர்வில வாம னுரைவையந் தன்னொடு மாறே.

342	மேன்மக்க ணஞ்சொடு கள்வரைந் தாரது போன்மக்க ளாரும் புலால்வரை யாரெனிற் றான்மெய்க்க ணின்ற தவசிமற் றெங்குள னூன்மெய்க்கொண் டுண்பவ னுன்னல தென்றாள்.

343	பார்ப்பனி யோத்துநின் னோத்தும் பயமெனி னீப்பவுங் கொள்பவு நேர்து மவையவை தூப்பெனு மில்லன வேசொல்லி நிற்குமோர் கூர்ப்பினை நீயென்றுங் கோளிலை யென்றாள்.

344	தூவினி னுண்புழுத் துய்ப்பனென் னாமையிற் றீவினை சேர்ந்திலன் றின்பவ னென்னினு மோவெனு முன்விலை வாணிக ரென்றினர் மேவினர் தாம்விலை யேவினை வேண்டார்.

345	அடங்கிய வம்பு பறித்தன் முதலா வுடங்குசெய் தார்வினை யொட்டல ரென்பாய் மடங்கினர் வாழ்க வெனுமாற் றார்போற் கடஞ்சொல்லித் தின்பதிங் கியார்கட் டயாவோ.

346	தின்னு மனமுடைப் பேயெய்துந் தீவினை மன்னு மிகவுடைத் தாய்வினைப் பட்டில்லா ளென்னு முரைபெரி தேற்கு மிகழ்ச்சி தன்னை வினைப்பட நீசொல்லி னாயால்.

347	அறஞ் சொல்லக் கொள்ளு மறமென் றறிந்தாங் கறஞ்சொல்லி னார்க்கற மாமென் றறியாய் புறஞ்சொல்லி தன்று புலால்குற்ற மென்று துறந்தொழிந் தாற்கொலை துன்னினர் யாரோ.

348	அறந்தலை நின்றாங் கருளொடு கூடித் துரந்தனள் யானென்னுஞ் சொல்லு முடையாய் மறங்கொண்டி துண்டென்னை மன்னுயிர்க் காமே சிறந்ததுண் டோவிது சிந்தித்துக் காணாய்.

349	பேயொப்ப நின்று பிணங்கிக்கண் டார்க்கெனு மாயத்தி னூனுண்ண மன்னு மருமையி னாயொப்பச் சீறி நறுநுத லாளொடு காயக் கிலேசத்திற் கட்டுரைக் கின்றான்.

350	வெயிறெறவ் வுணங்கியும் வெள்ளிடைந் நனைந்துமூன் டயிறலிற் பட்டினிகள் விட்டுமின்ன கட்டமாய்த் துயிறுறந் திராப்பகற் றுன்பவெங் கடலினார்க் கயிறெறுந் நெடுங்கணா யாவதில்லை யல்லதும்.

திருக்குறள் அதிகாரம் - 11-9

செய்ந்நன்றி அறிதல்  


(9)
கொன்றன்ன இன்னா செயினும் அவர்செய்த 
ஒன்றுநன்று உள்ளக்கெடும்


கருத்து 

முன்பு உதவி செய்தவர் பின்பு கொன்றாற்
போன்ற துன்பத்தைச் செய்தவராயினும்,
அவர் செய்த உதவியை நினைக்க,அத்
துன்பம் நீங்கும்.